m m เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้ากว้าง เบื้องล่างเป็นธารน้ำใส ตัวฉันมีกาน้ำชาหนึ่งใบ กับกองฟืนที่วางอยู่เรียงราย อยู่มาปีแล้วปีเล่า วันเก่าเก่าได้ผ่านเลยไป คืบคลานเข้าสู่วันใหม่ ลมหายใจยังคุกรุ่นในทรวง ฉันไม่เคยคิดอื่นใด ที่ยาวไกลเกินสุดขอบฟ้า เราคบกันใต้ดวงตะวันรอน ยามเธอนอนฉันจะกล่อมนิทรา เราคบกันแล้วพากันก้าวไป ไปเก็บไม้เก็บฟืนมาต้มกา น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน m m m r บางคนว่าฉันเป็นคนบ้า บางคนว่าสติไม่ค่อยดี บางคนว่าฉันเป็นเช่นนี้ เพราะผิดหวัง บางสิ่งที่ตั้งใจ r

m m Bueangbon Pen Phaen Fa Kwang Bueang Lang Pen Than Nam Sai Tua Chan Mi Kanam Cha Nueng Bai Kap Kong Fuen Thi Wang Yu Riangrai Yu Ma Pi Laeo Pi Lao Wan Kao Kao Dai Phan Loei Pai Khuep Khlan Khaosu Wan Mai Lomhaichai Yang Khu Krun Nai Suang Chan Mai Khoei Khit Uen Dai Thi Yao Klai Koen Sut Khop Fa Rao Khop Kan Tai Duangtawan Ron Yam Thoe Non Chan Cha Klom Nitthra Rao Khop Kan Laeo Pha Kan Kao Pai Pai Kep Mai Kep Fuen Ma Tom Ka Nam Dueat Rao Ma Baeng Kan Kin Fuen Mot Rao Chuai Kan Kep Fuen m m m r Bang Khon Wa Chan Pen Khon Ba Bang Khon Wa Sati Maikhoi Di Bang Khon Wa Chan Pen Chenni Phro Phitwang Bang Sing Thi Tangchai r