m ก็นึกไปเองว่าดี ก็คิดว่ามีค่าพอ ที่แท้แค่เธอใช้รอ ให้เขาเดินกลับมา กอดไว้แค่ชั่วคราว รอนับวันบอกลาอยู่อย่างคนกลัวกลัวกล้ากล้า มันไปอย่างนั้น ก็หลงว่าเธอให้ใจ ก็ฝันไปเองว่าจริง ที่แท้ก็เป็นแค่สิ่ง แก้เหงาไปวันวัน ได้ซึ้งแค่ร่างกาย เท่านี้ ที่ผูกพัน ช่วงเวลาจะยาวหรือสั้น ก็แล้วแต่เธอ เป็นได้เพียงแค่คนทั่วไป ที่เธอไว้ใช้เพื่อคั่นเวลา คำว่ารักมันมีราคาแค่ความเหงาใจ หลอกตัวเองทั้งทั้ง ที่รู้ว่าตอนจบเป็น แบบไหน แค่คั่นเวลาเขามาฉันไปถูกไหมเธอ m ก็รู้เธอลืมไม่ลง กับเขาคงเป็นเรื่องใหญ่ ความหลังมันคงฝังใจ ไม่ฝืนโชคชะตา แค่นี้ก็มากพอ กับฉันแค่ผ่านมา จะต้องเจออะไรข้างหน้า ก็ตามแต่เธอ r m หลอกตัวเองทั้งทั้งที่รู้ว่าตอนจบเป็น แบบไหน แค่คั่นเวลาเขามาฉันไปถูกไหมเธอ m

m Ko Nuek Pai Eng Wa Di Ko Khit Wa Mi Kha Pho Thithae Khae Thoe Chai Ro Hai Khao Doen Klap Ma Kot Wai Khae Chuakhrao Ro Nap Wan Bok La Yu Yang Khon Klua Klua Kla Kla Man Pai Yang Nan Ko Long Wa Thoe Hai Chai Ko Fan Pai Eng Wa Ching Thithae Ko Pen Khae Sing Kae Ngao Pai Wan Wan Dai Sueng Khae Rangkai Thaoni Thi Phukphan Chuang Wela Cha Yao Rue San Kolaeotae Thoe Pen Dai Phiangkhae Khon Thuapai Thi Thoe Wai Chai Phuea Khan Wela Kham Wa Rak Man Mi Rakha Khae Khwam Ngao Chai Lok Tua-eng Thang Thang Thi Ru Wa Ton Chop Pen Baep Nai Khae Khan Wela Khao Ma Chan Pai Thuk Mai Thoe m Ko Ru Thoe Luem Mai Long Kap Khao Khong Pen Rueang Yai Khwamlang Man Khong Fangchai Mai Fuen Chokchata Khaeni Ko Mak Pho Kap Chan Khae Phan Ma Cha Tong Choe Arai Khangna Kotam Tae Thoe r m Lok Tua-eng Thang Thangthi Ru Wa Ton Chop Pen Baep Nai Khae Khan Wela Khao Ma Chan Pai Thuk Mai Thoe m