m เป็นคนสุดท้ายที่ได้รู้ความจริง เรื่องที่ฉันนั้นถูกเธอทิ้ง คนโง่ที่เพิ่งจะเข้าใจ เรื่องเธอและเขา เก็บอยู่นานเท่าไร มาเฉลยเอาในตอนท้าย กับตาตัวเองจนซึ้งใจ ถูกทำร้ายโดยคนรัก เจ็บแค่ไหนต้องพร้อมเข้าใจ อยู่กับแผล เธอให้ไว้ กับความทรมาน อยู่ข้างในนี้ อยู่ตรงกลางใจ อยู่ที่ใจกลาง ความเจ็บปวดรวดร้าวที่มี ไม่เคยคิดเลยสักนิด ว่าชีวิตต้องมาพบจุดจบอะไรอย่างนี้ เจ็บแต่ยอมไป ปล่อยวางดวงใจให้กับคนที่เขาต้องการ เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงความอ้างว้าง m แค่เพียงระบาย ก็ยังร้องไม่ออก เศร้าจนลึกเกินจะดึงถอน อาการคนมันยังช้ำใน คงมีสักวัน แต่ไม่รู้เมื่อไร ที่ตัวฉันมันจะยืนไหว ไม่ยอมเป็นใครที่โง่งม r คงมีเวลา ให้พอจะเรียนรู้ ให้กลับมาอยู่ดูแลตัวเองอีกครั้ง m r

m Pen Khon Sutthai Thi Dai Ru Khwamching Rueang Thi Channan Thuk Thoe Thing Khon Ngo Thi Phoeng Cha Khaochai Rueang Thoe Lae Khao Kep Yu Nan Thaorai Ma Chaloei Ao Nai Ton Thai Kap Ta Tua-eng Chon Sueng Chai Thuk Thamrai Doi Khonrak Chep Khae Nai Tong Phrom Khaochai Yu Kap Phaen Thoe Hai Wai Kap Khwam Thoraman Yu Khangnai Ni Yu Trongklang Chai Yu Thi Chaiklang Khwam Cheppuat Ruat Rao Thi Mi Mai Khoei Khit Loei Sak Nit Wa Chiwit Tong Ma Phop Chutchop Arai Yang Ni Chep Tae Yom Pai Ploi Wang Duangchai Hai Kap Khon Thi Khao Tongkan Thoe Chak Pai Laeo Luea Phiang Khwam Angwang m Khae Phiang Rabai Ko Yang Rong Mai Ok Sao Chon Luek Koen Cha Dueng Thon Akan Khon Man Yang Cham Nai Khong Mi Sak Wan Tae Mai Ru Muearai Thi Tua Chan Man Cha Yuen Wai Mai Yom Pen Khrai Thi Ngo Ngom r Khong Mi Wela Hai Pho Cha Rianru Hai Klap Ma Yu Dulae Tua-eng Ik Khrang m r