m เคยถามใจ ว่าเหตุใดความรัก เปรียบเหมือนแสงไฟส่องทาง บางครากลับเหมือนไฟเผาใจ คงเหมือนกัน ดั่งตัวเธอและฉัน บทแรกรักกันจะตาย บทสุดท้ายคือน้ำตา ล้มทั้งยืนแทบจะมลายทุ่มเททั้งใจ ที่สุดต้องช้ำจนเจียนตาย เตือนหัวใจให้พอเสียที เรื่องราวที่มีให้มันจบลง วันสุดท้ายที่ใจจะจำว่าเคยรักใคร รักที่ผ่านมาก็แค่นิยายไม่มีความหมาย ก็แค่ฝันร้ายทรมาน m ลมหายใจ มันไม่มีความหมาย หมดไม่เหลือความศรัทธา ในคำว่ารักที่เข้าใจ มันทรมาน r m นิยาย จบลงเพียงเท่านี้ พอแค่นี้ มันไม่เรื่องจริง ตื่นจากฝันเสียที ให้มันเป็นวันสุดท้าย ที่ใจจะจำว่าเคยรัก เป็นวันสุดท้าย ที่ใจจะจำ ว่าเจ็บจากรักจนตายเพราะเธอ m

m Khoei Tham Chai Wa Het Dai Khwam Rak Priapmuean Saengfai Song Thang Bang Khra Klap Muean Fai Phao Chai Khong Muean Kan Dang Tua Thoe Lae Chan Bot Raek Rak Kan Cha Tai Bot Sutthai Khue Namta Lomthangyuen Thaep Cha Malai Thumthe Thang Chai Thisut Tong Cham Chon Chian Tai Tuean Huachai Hai Pho Siathi Rueangrao Thi Mi Hai Man Chop Long Wan Sutthai Thi Chai Cha Cham Wa Khoei Rak Khrai Rak Thiphanma Ko Khae Niyai Mai Mi Khwammai Ko Khae Fan Rai Thoraman m Lomhaichai Man Mai Mi Khwammai Mot Mai Luea Khwam Sattha Nai Kham Wa Rak Thi Khaochai Man Thoraman r m Niyai Chop Long Phiang Thaoni Pho Khaeni Man Mai Rueang Ching Tuen Chak Fan Siathi Hai Man Pen Wan Sutthai Thi Chai Cha Cham Wa Khoei Rak Pen Wan Sutthai Thi Chai Cha Cham Wa Chep Chak Rak Chon Tai Phro Thoe m