m
m
ตื่นขึ้นมาแต่เช้า แม่หุงข้าวต้มปลา จวนจะได้เวลา ไปท้องนาอีกครา
ทุกวันคืนแม่อยู่ด้วยความหวัง ดังแสงทองส่องฟ้า ลูกแม่นั้นไปศึกษา ในสังคมชาวกรุง
m
ตาแม่มองลูกรัก วันที่เจ้าจากไป แม่เคยทุกข์ทนเพียงใด แลลูกไกลอกตรม
เมื่อลูกจบจากการศึกษา แม่คอย ตั้งตาชื่นชม ลูกอย่าหลง ระเริงสังคม จงหวนคืนบ้านนา
m
นาก็คือความหวัง ดังชีวิตจิตใจ จนเดือนดับลับร่วงไป ไกลหนทางลูกจร
ม่านเมฆบดบังนัยน์ตา สาริกาไม่คืนกลับคอน ทุกคืนวันแม่มิได้หลับนอน คอยเจ้าย้อนบ้านนา
m
ตื่นขึ้นมาแต่เช้า แม่หุงข้าวต้มปลา ดูแสงทองส่องมา ไปท้องนาอีกที
ทุกวันคืนแม่ก็ยังเฝ้าหวัง หวังถึงวันสุดท้าย รอจนแม่ถึงวันสิ้นใจ คงได้พบลูกชาย
m
m
m
Tuen Khuen Ma Tae Chao Mae Hung Khaotom Pla Chuan Cha Dai Wela Pai Thong Na Ik Khra
Thuk Wan Khuen Mae Yu Duai Khwamwang Dang Saeng Thong Song Fa Luk Mae Nan Pai Sueksa Nai Sangkhom Chao Krung
m
Ta Mae Mong Luk Rak Wanthi Chao Chak Pai Mae Khoei Thuk Thon Phiangdai Lae Luk Klai Ok Trom
Muea Luk Chop Chak Kansueksa Mae Khoi Tang Ta Chuen Chom Luk Ya Long Raroeng Sangkhom Chong Huan Khuen Ban Na
m
Na Kokhue Khwamwang Dang Chiwit Chitchai Chon Duean Dap Lap Ruang Pai Klai Honthang Luk Chon
Man Mek Botbang Naita Sa Rika Mai Khuen Klap Khon Thuk Khuen Wan Mae Midai Lap Non Khoi Chao Yon Ban Na
m
Tuen Khuen Ma Tae Chao Mae Hung Khaotom Pla Du Saeng Thong Song Ma Pai Thong Na Ik Thi
Thuk Wan Khuen Mae Ko Yang Fao Wang Wang Thueng Wan Sutthai Ro Chon Mae Thueng Wan Sinchai Khong Dai Phop Lukchai
m
