m เตือนกัน นะแม่ตาหวานบ้านนา ไปหลงเมืองฟ้า หลงเมืองฟ้า แล้วลืมบ้านเรา อย่าไปเพลิน อย่าไปเดินตกน้ำเน่า บอกก่อนนะสาว ก่อนที่เจ้าจะเสียใจ ลมเย็นเย็น บ้านเราดีกว่าห้องแอร์ มีพ่อและแม่ พ่อและแม่ที่คอยห่วงใย เจอะแต่คน เอาเปลี่ยบหน้ามนจนร้องไห้ กลับมาเถอะทรามวัย ก่อนดวงใจจะเสียน้ำตา ไอ้หนุ่มเมืองกรุง หมายมุ่งมาหลอก แต่พี่บ้านนอก ไม่คิดหลอกเลยหนา หนุ่มหน้าใสใส แต่น้ำใจเหมือนนักฆ่า กลับมาเถอะกานดา เสียเวลาอยู่ทำไม คนจนจน แต่จริงใจมีให้เห็น โอแม่เนื้อเย็น เจ้าจะได้เป็นเทพีบ้านไพร เหนื่อยก็พัก อยากก็ทำ ไม่ต้องแข่งใคร อยู่อย่างสบายใจ เจ้ากลับเมื่อไรจะไปขอแต่ง m r m

m Tuean Kan Na Mae Tawan Ban Na Pai Long Mueang Fa Long Mueang Fa Laeo Luem Ban Rao Ya Pai Phloen Ya Pai Doen Tok Nam Nao Bok Kon Na Sao Kon Thi Chao Cha Siachai Lom Yen Yen Ban Rao Di Kwa Hong air Mi Pho Lae Mae Pho Lae Mae Thi Khoi Huangyai Choe Tae Khon Ao Pe Li Yop Na Mon Chon Ronghai Klap Ma Thoe Samwai Kon Duangchai Cha Sianamta Ai Num Mueang Krung Mai Mung Ma Lok Tae Phi Bannok Mai Khit Lok Loei Na Num Na Sai Sai Tae Namchai Muean Nak Kha Klap Ma Thoe Kanda Sia Wela Yu Thammai Khonchon Chon Tae Chingchai Mi Hai Hen O Mae Nuea Yen Chao Cha Dai Pen Thephi Ban Phrai Nueai Ko Phak Yak Ko Tham Mai Tong Khaeng Khrai Yu Yang Sabaichai Chao Klap Muearai Cha Pai Kho Taeng m r m