m บนเส้นทางฝันที่ต้องเผชิญ ยังมีขวากหนามบนเส้นทางเดิน ต้องแบกภาระมากมายที่รู้ว่าหนักเหลือเกิน ตราบจนวันนี้ฉันยังไม่เคย หยุดเดิน m ก็มีบ่อยครั้งที่ฉันเคยท้อ อยากหยุดชีวิตไม่ให้ไปต่อ ผู้อาวุโสกล่าวไว้เป็นคำพูดกึ่งด่าทอ เพิ่งมาไม่ไกลใยเจ้าจึงยอม บอกตัวเองว่าฉันจะต้องไม่ตาย จะไม่มีคำว่าสาย ( ว่าสาย ) เก็บความช้ำเหล่านั้นเอาไว้ข้างใน ให้เป็นแรงได้ก้าวไป ( ก้าวไป ) จะกี่หนาวกี่ร้อนกี่ฝนเท่าใด อย่าให้ใจได้ไหวหวั่น ( ไหวหวั่น ) คำภาวนาเป็นร้อยพัน ไม่สำคัญ เท่าตัว เรา ทำ ฝัน ด้วยตัวเอง m ในแต่ละวันที่ต้องเป็นไป เราต่างก็รู้ว่ามันไม่ง่าย และระหว่างทางทั้งทุกข์และสุขมักจะท้าทาย แต่จำเอาไว้ว่าฉันจะไปให้ถึงจุดหมาย r m r m m

m Bon Senthang Fan Thi Tong Phachoen Yang Mi Khwaknam Bon Senthang Doen Tong Baek Phara Makmai Thi Ru Wa Nak Lueakoen Trap Chon Wanni Chan Yang Mai Khoei Yut Doen m Ko Mi Boi Khrang Thi Chan Khoei Tho Yak Yut Chiwit Mai Hai Pai To Phu Awuso Klao Wai Pen Khamphut Kueng Datho Phoeng Ma Mai Klai Yai Chao Chueng Yom Bok Tua-eng Wa Chan Cha Tong Mai Tai Cha Mai Mi Kham Wa Sai ( Wa Sai ) Kepkhwam Cham Laonan Ao Wai Khangnai Hai Pen Raeng Dai Kao Pai ( Kao Pai ) Cha Ki Nao Ki Ron Ki Fon Thaodai Ya Hai Chai Dai Wai Wan ( Wai Wan ) Kham Phawana Pen Roi Phan Mai Samkhan Thaotua Rao Tham Fan Duai Tua-eng m Nai Taela Wanthi Tong Pen Pai Rao Tang Ko Ru Wa Man Mai Ngai Lae Rawang Thang Thang Thuk Lae Suk Mak Cha Thathai Tae Cham Ao Wai Wa Chan Cha Pai Hai Thueng Chutmai r m r m m