m
ฉันเกิดอยู่แดนอีสาน ถิ่นกันดารที่เขาดูหมิ่นดูแคลน
จากไกลไปหากินต่างแดน ก็อาลัยแสนเมื่อจำต้องพรากบ้านมา
ร่อนเร่ พเนจรไป เหมือนนกไพรไร้พงพนา
ไม่ได้จับไถเลยไปจับปลา ไม่ได้ทำนา เลยมากับเรือตังเก
แรกแรก ก็กลัวหลายหลาย ต้องเมามาย คลื่นโอละเห่
คิดถึงแม่ที่เคยไกวเปล โอ้เปลน้อยคือเรือตังเก มีแม่ทะเล กล่อมนอนแรงแรง
m
แม่โมโหใครมา หรือเป็นตำรา ให้ลูกแข็งแกร่ง ลูกขอปูขอปลา มากมากเถิดหนา พอเป็นค่าแรง
ทะเลมันถมไม่เต็ม เหมือนคนใจเค็ม ที่คอยยื้อแย่ง
คนจน ก็ถมไม่เต็ม แต่ใจไม่เค็ม ทำงานเข้มแข็ง
อยากมีเรือสักลำ จะพาคนงามที่คิดจะแต่ง ลอยล่องลำนาวา ให้ปลาอิจฉา เวลาคลื่นแรง
m
m
m
r
m
m
Chan Koet Yu Daen Isan Thin Kandan Thi Khao Dumin Dukhlaen
Chak Klai Pai Hakin Tangdaen Ko Alai Saen Muea Chamtong Phrak Ban Ma
Ronre Phanechon Pai Muean Nok Phrai Rai Phong Phana
Mai Dai Chap Thai Loei Pai Chap Pla Mai Dai Thamna Loei Ma Kap Ruea Tangke
Raek Raek Ko Klua Lai Lai Tong Maomai Khluen O La He
Khitthueng Mae Thi Khoei Kwai Ple O Ple Noi Khue Ruea Tangke Mi Mae Thale Klom Non Raeng Raeng
m
Mae Moho Khrai Ma Rue Pen Tamra Hai Luk Khaengkraeng Luk Kho Pu Kho Pla Mak Mak Thoet Na Pho Pen Kharaeng
Thale Man Thom Mai Tem Muean Khon Chai Khem Thi Khoi Yue Yaeng
Khonchon Ko Thom Mai Tem Tae Chai Mai Khem Thamngan Khemkhaeng
Yak Mi Ruea Sak Lam Cha Pha Khon Ngam Thi Khit Cha Taeng Loi Long Lam Nawa Hai Pla Itcha Wela Khluen Raeng
m
m
m
r
m
