m ไกลสุดไกลแสนไกล แต่ใจไม่ไกลหัวใจ คือเกลียวสัมพันธ์มั่นไว้ คือใยแห่งความรักกัน สายลมพัดโยนหญ้าไหว ที่ริมสายธารแห่งนั้น เหมือนใจของเราผูกพัน แผ่นดิน m จึงวาดปลายปากกา จารึกลายเส้นศิลป์ แทนอารมณ์อันโบกบิน เป็นดินและลมน้ำไฟ คือความรักความคิดถึง ยิ้มเธอที่ตรึงตราไว้ ผมยาวนุ่มเนียนสยาย ฉันรักเธอ m ไกลสุดไกลแสนไกล แต่ใจใกล้ใจใกล้เธอ คงเกลียวสัมพันธ์เสมอ แม้เราจะไม่พบกัน

m Klai Sut Klai Saen Klai Tae Chai Mai Klai Huachai Khue Kliao Samphan Man Wai Khue Yai Haeng Khwam Rak Kan Sailom Phat Yon Ya Wai Thi Rim Sai Than Haeng Nan Muean Chai Khong Rao Phukphan Phaendin m Chueng Wat Plai Pakka Charuek Lai Sen Sin Thaen Arom An Bok Bin Pen Din Lae Lom Nam Fai Khue Khwam Rak Khwamkhit Thueng Yim Thoe Thi Truengtra Wai Phom Yao Num Nian Sayai Chan Rak Thoe m Klai Sut Klai Saen Klai Tae Chai Klai Chai Klai Thoe Khong Kliao Samphan Samoe Mae Rao Cha Mai Phop Kan