m ก็ไม่คิดและไม่เคยเข้าใจ ว่าสิ่งไหนทำให้เธอมีน้ำตา ไม่ลึกซึ้งเลยว่าการร่ำลา มันเจ็บปวดเท่าไร ใช้ชีวิตไปกับการแก้ตัว กว่าจะรู้คือวันที่เธอต้องไป ชอบสร้างแผลให้เธอในหัวใจ มันก็ดูสมควร มองกลับไป อยากขอให้เธอกลับมา ก็รู้ว่ามันหมดเวลา ความรักไม่อาจย้อนมันคืนมา เจ็บปวดเท่าไหร่ก็ต้องยอม ให้มันเป็นไป ไม่มีอีกแล้วหรืออ้อมกอดเธอ คนที่เคยเข้าใจ อยากจะนึกย้อนเวลา ให้รักคืนมา ก็สายไปแล้วใช้ไหม หนึ่งชีวิตนี้ที่มันขาดเธอ ฉันเองเพิ่งเข้าใจ โลกที่อ้างว้างเดียวดายก็เหมือนจะตาย มันสมควรแล้วใช่ไหม หรือฉันใช้โอกาสเปลือง จนสายเกินไป จะรั้งให้เธอคืนมา m เพิ่งได้รู้ว่าอะไรสำคัญ ก็มาถึงวันที่เธอจากฉันไป ไม่สูญเสียก็คงไม่เข้าใจ มันช่างทรมาน r m r คงสายเกินไป จะรั้งให้เธอคืน

m Ko Mai Khit Lae Mai Khoei Khaochai Wa Sing Nai Thamhai Thoe Mi Namta Mai Lueksueng Loei Wa Kan Ram La Man Cheppuat Thaorai Chai Chiwit Pai Kap Kan Kaetua Kwa Cha Ru Khue Wanthi Thoe Tong Pai Chop Sang Phaen Hai Thoe Nai Huachai Man Ko Du Somkhuan Mong Klap Pai Yak Kho Hai Thoe Klap Ma Ko Ru Wa Man Mot Wela Khwam Rak Mai At Yon Man Khuen Ma Cheppuat Thaorai Ko Tong Yom Hai Man Pen Pai Mai Mi Ik Laeo Rue Om Kot Thoe Khon Thi Khoei Khaochai Yak Cha Nuek Yon Wela Hai Rak Khuen Ma Ko Sai Pai Laeo Chai Mai Nueng Chiwit Ni Thi Man Khat Thoe Chan Eng Phoeng Khaochai Lok Thi Angwang Diaodai Ko Muean Cha Tai Man Somkhuan Laeo Chai Mai Rue Chan Chai Okat Plueang Chon Sai Koenpai Cha Rang Hai Thoe Khuen Ma m Phoeng Dai Ru Wa Arai Samkhan Ko Ma Thueng Wanthi Thoe Chak Chan Pai Mai Sunsia Ko Khong Mai Khaochai Man Chang Thoraman r m r Khong Sai Koenpai Cha Rang Hai Thoe Khuen