m m เมื่อลมหนาวหนาวพัดผ่านมา คนมีรักเขาก็กอดกัน แอบมองเห็นเขาแล้วกอดตัวเอง ถอนหายใจ ยิ่งตอนที่เขาเดินจับมือ แต่มือคู่นี้ว่างเปล่าไง ยิ่งตอกยิ่งย้ำหัวใจที่มี เหงาท่ามกลางผู้คน ใจมันเปียกฝนของความเงียบเหงา เห็นคนเขารักกัน มันหวั่นไหว หัวใจใครซักคน เป็นร่มกันเหงาให้ฉันได้ไหม เหงาใจที่ฉันมี คงหายไป m ผู้คนนับร้อยที่ผ่านไป บางคนที่ใช่อาจผ่านตา เราอาจเดินสวนกันไปกี่ครั้ง ไม่รู้เลย ก็ได้แค่เพ้อมันเรื่อยไป กอดตัวเองไว้อย่างที่เคย จะมีไหมนะเราได้พบกัน r m r m

m m Muea Lom Nao Nao Phat Phan Ma Khon Mi Rak Khao Ko Kot Kan Aep Monghen Khao Laeo Kot Tua-eng Thon Haichai Ying Ton Thi Khao Doen Chap Mue Tae Mue Khu Ni Wangplao Ngai Ying Tok Ying Yam Huachai Thi Mi Ngao Thamklang Phukhon Chai Man Piak Fon Khong Khwam Ngiapngao Hen Khon Khao Rak Kan Man Wanwai Huachai Khrai Sak Khon Pen Rom Kan Ngao Hai Chan Dai Mai Ngao Chai Thi Chan Mi Khong Hai Pai m Phukhon Nap Roi Thi Phan Pai Bang Khon Thi Chai At Phan Ta Rao At Doensuan Kan Pai Ki Khrang Mai Ru Loei Kodai Khae Phoe Man Rueai Pai Kot Tua-eng Wai Yang Thi Khoei Cha Mi Mai Na Rao Dai Phop Kan r m r m