m เหมือนว่าเราจะมอง ไม่เห็นหนทางใด ตกอยู่ในความมืดบอด ตกอยู่ในห้วงใจที่อ่อนไหว เหมือนจะเป็นกลางคืนอันยาวนาน เมื่อฟ้าไม่มีแสงใด มองไปรอบกาย หัวใจก็พลันหวาดกลัว ว่าเหตุใดคืนที่ยาวนาน ไม่ผ่านไปเสียที จากนี้จะมีหนทางอื่นอีกไหม แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีตะวันยังที่ฉายในวันต่อไป แต่ไม่รู้ต้องรอเมื่อไหร่ หรือใจเราคงจะอยู่กับคืนอันเป็นนิรันดร์ m ว่าเหตุใดคืนที่ยาวนาน ไม่ผ่านไปเสียที จากนี้จะมีหนทางอื่นอีกไหม แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีตะวันยังฉายในวันต่อไป เมื่อเรามีเช้าวันใหม่ หวังใจว่าจะมีหนทาง เมื่อทุกข์ในวันเมื่อวานคืนกลับมาหาใจอันอ่อนแอ เหตุที่ใจแพ้ เพราะเราต่างหากที่แพ้ใจ ความทุกข์จึงเป็นกลางคืนอันยาวนาน แต่แล้วมันจะผ่านไป ตราบใดเวลายังหมุนผ่าน ความทุกข์จะผ่าน เพราะไม่มีคืนใดเป็นนิรันดร์ วันคืนต้องผ่าน นั่นคือเวลาอันเป็นนิรันดร์

m Mueanwa Rao Cha Mong Mai Hen Honthang Dai Tok Yu Nai Khwam Muetbot Tok Yu Nai Huang Chai Thi Onwai Muean Cha Pen Klangkhuen An Yaonan Muea Fa Mai Mi Saeng Dai Mong Pai Rop Kai Huachai Ko Phlan Watklua Wa Het Dai Khuen Thi Yaonan Mai Phan Pai Siathi Chakni Cha Mi Honthang Uen Ik Mai Taeyangraikotam Yang Mi Tawan Yang Thi Chai Nai Wan Topai Tae Mai Ru Tong Ro Muearai Rue Chai Rao Khong Cha Yu Kap Khuen Anpen Ni Ran m Wa Het Dai Khuen Thi Yaonan Mai Phan Pai Siathi Chakni Cha Mi Honthang Uen Ik Mai Taeyangraikotam Yang Mi Tawan Yang Chai Nai Wan Topai Muea Rao Mi Chao Wan Mai Wang Chai Wa Cha Mi Honthang Muea Thuk Nai Wan Muea Wan Khuen Klap Ma Ha Chai An On-ae Het Thi Chai Phae Phro Rao Tanghak Thi Phae Chai Khwam Thuk Chueng Pen Klangkhuen An Yaonan Tae Laeo Man Cha Phan Pai Trapdai Wela Yang Mun Phan Khwam Thuk Cha Phan Phro Mai Mi Khuen Dai Pen Ni Ran Wan Khuen Tong Phan Nankhue Wela Anpen Ni Ran