m ทำไมเธอถึงไม่เหมือนเก่า ทำไมเธอถึงไม่รักเรา ทำไมเธอ ถึงมอบทุกอย่าง ให้กับเขา ทำไมเธอถึงอารมณ์ดี ทั้งทั้งที่ฉันกำลังเศร้า พยายามเข้าใกล้เท่าไหร่ เธอก็ไม่เอา เพิ่งได้รู้ ว่าฉันนั้นคือวิญญาณ ผู้ทุกข์ทรมาน หลอกหลอนเธอมาตั้งนาน ไม่รู้ตัวว่าตาย ฉันได้ตายไปจากใจของเธอ กลายเป็นวิญญาณไร้ความหมาย ตั้งนานแล้ว m คำบอกรัก กลายเป็นคำหลอกหลอน คำออดอ้อนกลายเป็นทำ ให้รำคาญ ต้องอ้อนวอน ขอพบหน้าเธอ เหมือนขอเศษทาน ปรากฏตัว ให้เธอเห็นที่ใด เธอร้อนใจรีบทักทายแล้วเดินผ่าน ไม่มีแล้วยิ้มแห่งความสุข ตลอดกาล เพราะว่าฉันคือวิญญาณ ผู้ทุกข์ทรมาน หลอกหลอนเธอมาตั้งนาน ไม่รู้ตัวว่าตาย ฉันได้ตายไปจากใจของเธอ กลายเป็นวิญญาณไร้ความหมาย m m m คำขอร้องครั้งสุดท้ายถึงเธอ คำพูดเธอจะปล่อยฉันไปได้ บอกมาเลย ว่าหมดรักให้กัน ฉันควรต้องไป ให้ฉันนั้นเป็นวิญญาณ ( ให้ฉันนั้นเป็นวิญญาณ ) ที่หลุดพ้นทรมาน

m Thammai Thoe Thueng Mai Muean Kao Thammai Thoe Thueng Mai Rak Rao Thammai Thoe Thueng Mop Thuk Yang Hai Kap Khao Thammai Thoe Thueng Arom Di Thang Thangthi Chan Kamlang Sao Phayayam Khao Klai Thaorai Thoe Ko Mai Ao Phoeng Dai Ru Wa Channan Khue Winyan Phu Thuk Thoraman Loklon Thoe Ma Tang Nan Mai Rutua Wa Tai Chan Dai Tai Pai Chak Chai Khong Thoe Klaipen Winyan Rai Khwammai Tang Nan Laeo m Kham Bok Rak Klaipen Kham Loklon Kham Ot-on Klaipen Tham Hai Ramkhan Tong Onwon Kho Phop Na Thoe Muean Kho Set Than Prakot Tua Hai Thoe Hen Thi Dai Thoe Ron Chai Rip Thakthai Laeo Doen Phan Mai Mi Laeo Yim Haeng Khwam Suk Talot Kan Phrowa Chan Khue Winyan Phu Thuk Thoraman Loklon Thoe Ma Tang Nan Mai Rutua Wa Tai Chan Dai Tai Pai Chak Chai Khong Thoe Klaipen Winyan Rai Khwammai m m m Kham Khorong Khrang Sutthai Thueng Thoe Khamphut Thoe Cha Ploi Chan Pai Dai Bok Ma Loei Wa Mot Rak Hai Kan Chan Khuan Tong Pai Hai Channan Pen Winyan ( Hai Channan Pen Winyan ) Thi Lutphon Thoraman