m เรานั้นเคยมีกันและกัน วันทั้งวันไม่เคยมีใคร จนถึงวันที่เธอแบ่งปันหัวใจ ไปให้ใครคนหนึ่งคนนั้น มองเห็นเธอคลอเคลียกับเขา ไม่เหมือนเราที่เคยทำกัน มองทุกทียิ่งใจเจ็บช้ำทุกวัน ตัวฉันเองจะอยู่ทำไม ไม่อยากเป็นเสี้ยนหนาม ที่มันตำทำให้ใครรำคาญ เพราะว่าฉัน ไม่ต้องการอยู่เกะกะนัยน์ตาใคร ไม่อยากไปกั้นขวาง กั้นตรงกลางคนเขามีความสุข ทำอะไรถูก ได้แต่ยอมทำใจ ตัวของเธอเป็นคนเลือกเอง ตัวเขาเองคงเป็นคนดี ตัวฉันเองต้องยอมตัดใจเสียที มันต้องมีคนอยู่คนไป m r ตัวของเธอเป็นคนเลือกเอง ตัวเขาเองคงเป็นคนดี ตัวฉันเองต้องยอมตัดใจเสียที มันต้องมีคนอยู่คนไป m

m Rao Nan Khoei Mi Kanlaekan Wan Thang Wan Mai Khoei Mi Khrai Chonthueng Wanthi Thoe Baengpan Huachai Pai Hai Khrai Khon Nueng Khon Nan Monghen Thoe Khlokhlia Kap Khao Mai Muean Rao Thi Khoei Tham Kan Mong Thukthi Ying Chai Chep Cham Thuk Wan Tua Chan Eng Cha Yu Thammai Mai Yak Pen Siannam Thi Man Tam Thamhai Khrai Ramkhan Phrowa Chan Mai Tongkan Yu Keka Naita Khrai Mai Yak Pai Kan Khwang Kan Trongklang Khon Khao Mi Khwam Suk Tham Arai Thuk Dai Tae Yom Tham Chai Tua Khong Thoe Pen Khon Lueak Eng Tua Khao Eng Khong Pen Khon Di Tua Chan Eng Tong Yom Tatchai Siathi Man Tong Mi Khon Yu Khon Pai m r Tua Khong Thoe Pen Khon Lueak Eng Tua Khao Eng Khong Pen Khon Di Tua Chan Eng Tong Yom Tatchai Siathi Man Tong Mi Khon Yu Khon Pai m