m ปล่อยใจไปกับคลื่นลม ทิ้งตัวเองให้จม ไปกับแผ่นน้ำ กับขอบฟ้า กับดวงตะวันก่อนร่ำลา กับคำถามที่ค้างคา จะกินเวลานานเท่าไร หนึ่งชีวิต หนึ่งนิรันดร์ กับการลืมภาพใครคนนั้น เพราะความเศร้ายังจมยังฝังลึกลงในใจ และร่องรอยที่พอแสดง ให้เธอได้เห็นถึงความเสียใจ นั่นคือทรายแผ่นพื้นที่ทอดยาวไกลสุดสายตา กร่อนลงไปช้าช้า จากเศษเสี้ยวแหลกของหัวใจ อีกทะเลที่ดูกว้างแสนไกลปลายจบ ขอบฟ้า ให้เธอรู้นั่นคือน้ำตา เป็นวังวนที่ฉันเวียนว่ายมา ทั้งชีวิต m เป็นเพราะรัก หมดใจที่มีจึงเจ็บช้ำ คูณเท่าทวีเสี้ยวนาที ที่ยาวนาน อยู่กับฝันของวันวาน หรือฉันต้องใช้เวลาลบเลือนเธอตราบลม หายใจสุดท้าย r นั่นคือทรายแผ่นพื้นที่ทอดยาวไกลสุดสายตา กร่อนลงไปช้าช้า จากเศษเสี้ยวแหลกของหัวใจ อีกทะเลที่ดูกว้างแสนไกลปลายจบ ขอบฟ้า ให้เธอรู้นั่นคือน้ำตา เป็นวังวนที่ฉันเวียนว่ายมา r m

m Ploichai Pai Kap Khluenlom Thing Tua-eng Hai Chom Pai Kap Phaen Nam Kap Khop Fa Kap Duangtawan Kon Ram La Kap Khamtham Thi Khang Kha Cha Kinwela Nan Thaorai Nueng Chiwit Nueng Ni Ran Kap Kan Luem Phap Khrai Khon Nan Phro Khwam Sao Yang Chom Yang Fang Luek Long Nai Chai Lae Rongroi Thi Pho Sadaeng Hai Thoe Dai Hen Thueng Khwam Siachai Nankhue Sai Phaen Phuenthi Thot Yao Klai Sut Saita Kron Long Pai Cha Cha Chak Set Siao Laek Khong Huachai Ik Thale Thi Du Kwang Saen Klai Plai Chop Khop Fa Hai Thoe Ru Nankhue Namta Pen Wangwon Thi Chan Wian Wai Ma Thang Chiwit m Pen Phro Rak Mot Chai Thi Mi Chueng Chep Cham Khun Thao Thawi Siao Nathi Thi Yaonan Yu Kap Fan Khong Wan Wan Rue Chan Tong Chai Wela Lopluean Thoe Trap Lom Haichai Sutthai r Nankhue Sai Phaen Phuenthi Thot Yao Klai Sut Saita Kron Long Pai Cha Cha Chak Set Siao Laek Khong Huachai Ik Thale Thi Du Kwang Saen Klai Plai Chop Khop Fa Hai Thoe Ru Nankhue Namta Pen Wangwon Thi Chan Wian Wai Ma r m