m เสียงลมละเมอ ก็เหมือนเสียงเธอพูดจา ดวงดาวบนฟ้า ก็เหมือนดวงตาของเธอ ได้กลิ่นดอกไม้ ก็เหมือนน้ำหอม ที่เธอชอบใช้เสมอ ยังพร่ำยังเพ้อ ถึงเธอไม่เคยเปลี่ยนไป ทั้งทั้งที่รู้ ว่าเธอไม่เคยรู้หรอก ไม่กล้าจะบอก ว่ารักเธอมากแค่ไหน ในเมื่อเธอ กับฉัน ต่างกันมากมาย ไม่มีอะไรที่ฉันคู่ควรกับเธอ แต่ความคิดถึงมันตกตะกอนในหัวใจ ไม่ว่านานยังไงก็ยังคิดถึงเธอ ยังรักยังรอเธอ แม้เธอคือความว่างเปล่า ถ้าความคิดถึงมันเป็นก้อนกรวดคงมากมาย เอามากองกันไว้คงกลายเป็นภูเขา มั่นคงและยืนยาว เป็นพยานว่าใครเขา เฝ้ารักเธอ m เห็นคนสองคน จับมือเดินเคียงข้างกัน ก็เพ้อนึกว่าฉัน ควงแขนเธอเดินเสมอ เห็นผัดลูกตอที่เธอชอบกิน อยากซื้อเอาไปฝากเธอ แต่ก็รู้ว่าเธอก็คงจะไม่สนใจ r m r เป็นพยานว่าใครเขา เฝ้ารักเธอ

m Siang Lom Lamoe Ko Muean Siang Thoe Phutcha Duangdao Bon Fa Ko Muean Duangta Khong Thoe Dai Klin Dokmai Ko Muean Namhom Thi Thoe Chop Chai Samoe Yang Phram Yang Phoe Thueng Thoe Mai Khoei Plian Pai Thang Thangthi Ru Wa Thoe Mai Khoei Ru Rok Mai Kla Cha Bok Wa Rak Thoe Mak Khae Nai Nai Muea Thoe Kap Chan Tang Kan Makmai Mai Mi Arai Thi Chan Khukhuan Kap Thoe Tae Khwamkhit Thueng Man Toktakon Nai Huachai Maiwa Nan Yangngai Ko Yang Khitthueng Thoe Yang Rak Yang Ro Thoe Mae Thoe Khue Khwam Wangplao Tha Khwamkhit Thueng Man Pen Kon Kruat Khong Makmai Ao Ma Kong Kan Wai Khong Klaipen Phukhao Mankhong Lae Yuen Yao Pen Phayan Wa Khrai Khao Fao Rak Thoe m Hen Khon Song Khon Chap Mue Doen Khiang Khang Kan Ko Phoe Nuek Wa Chan Khuangkhaen Thoe Doen Samoe Hen Phat Luk To Thi Thoe Chop Kin Yak Sue Ao Pai Fak Thoe Tae Ko Ru Wa Thoe Ko Khong Cha Mai Sonchai r m r Pen Phayan Wa Khrai Khao Fao Rak Thoe