m m น้องเป็นสาวขอนแก่น ยังบ่เคยมีแฟน บ้านอยู่แดนอีสาน น้องเป็นสาววัยอ่อน ได้แต่นอนตะแคง ยามเมื่อแลงฝันหวาน จะมีชายใด ไผเดต้องการ จะมีชายใด ไผเดต้องการ หมายปองน้องนั่น แม้ต้องการจะคอย สาวอีสานบ้านป่า เช้าก็ไปทำนา ค่ำแลงมาเหงาหงอย เขาว่าน้องเป็นลาว เป็นสาวเมืองอีสาน ใจน้องนั้นเลื่อนลอย จงเอ็นดู แน้เด้ออ้ายเด้อ จงปรานี น้องแน่จั๊กหน่อย ฮักน้องบ่อยบ่อย พอน้องได้พลอยดีใจ ใจดวงเดียวที่น้องมีอยู่ เปิดประตูให้แล้วดวงใจ พี่อย่ามองว่าน้องต้อยต่ำ หากจะดำ ก็ดำแต่กาย สาวอีสานมองเหม่อ นอนละเมอเหม่อคอย ใจเลื่อนลอยคอยหาย เห็นเป็นลูกชาวนา อ้ายจึงบ่อยากจา บ่อยากมาหมั้นหมาย คอยแรมปี น้องนี้เอียงอาย คอยคอยคอย น้องคอยจนอาย คิดแคลงแหนงหน่ายหรืออ้ายบ่อยาก มาแล m r m

m m Nong Pen Sao Khon Kaen Yang Bo Khoei Mi Faen Ban Yu Daen Isan Nong Pen Sao Wai On Dai Tae Non Takhaeng Yam Muea Laeng Fan Wan Cha Mi Chai Dai Phai De Tongkan Cha Mi Chai Dai Phai De Tongkan Mai Pong Nong Nan Mae Tongkan Cha Khoi Sao Isan Ban Pa Chao Ko Pai Thamna Kham Laeng Ma Ngao-ngoi Khao Wa Nong Pen Lao Pen Sao Mueang Isan Chai Nong Nan Lueanloi Chong Endu Nae Doe Ai Doe Chong Prani Nong Nae Chakka Noi Hak Nong Boi Boi Pho Nong Dai Phloi Dichai Chai Duang Diao Thi Nong Mi Yu Poet Pratu Hai Laeo Duangchai Phi Ya Mong Wa Nong Toi Tam Hak Cha Dam Ko Dam Tae Kai Sao Isan Mong Moe Non Lamoe Moe Khoi Chai Lueanloi Khoi Hai Hen Pen Luk Chaona Ai Chueng Bo Yak Cha Bo Yak Ma Man Mai Khoi Raem Pi Nong Ni Iang-ai Khoi Khoi Khoi Nong Khoi Chon Ai Khit Khlaeng Naengnai Rue Ai Bo Yak Ma Lae m r m