m ชีวิตฉันเคยดีกว่านี้ ตอนนี้เหมือนแสงในเปลวเทียนมันริบหรี่ ฉันมองเห็นส่วนต่าง ลึกลงในช่องว่าง ฉันเดียวดาย ชีวิตเงียบงันตั้งแต่เช้า จนดึกแหงนมองดูดวงเดือนยังไร้ดาว เมฆฝนบนฟ้าพาลมหนาวสั่นใจฉัน ไม่อาจปิดบังความจริงจากหัวใจ เหงายิ่งกว่าเหงา ทำไมต้องเป็นเราที่อ่อนแออย่างนี้ มีไหมแค่ใครสักคน หยุดฝนและลมที่โหมกระหน่ำ ยืนอยู่ลำพัง หนาวจนใจแทบขาด ได้แต่มองฟ้าเมื่อไร จะเช้า m ผู้คนมากมายร้อยพัน ทำไมมันต้องเป็นฉัน บ่อยครั้งมีน้ำตาอยู่ข้างกันเป็นเพื่อนเยียวยา ยามผู้คนหลับไหล ยังมีหนึ่งเสียงคร่ำครวญจากหัวใจ เหงายิ่งกว่าเหงา ทำไมต้องเป็นเราที่อ่อนแออย่างนี้ มีไหมแค่ใครสักคน หยุดฝนและลมที่โหมกระหน่ำ ออกไปจากใจ ไกลไกลได้ยิ่งดี r m

m Chiwit Chan Khoei Di Kwa Ni Tonni Muean Saeng Nai Pleo Thian Man Ripri Chan Monghen Suan Tang Luek Long Nai Chongwang Chan Diaodai Chiwit Ngiap Ngan Tangtae Chao Chon Duek Ngaen Mong Du Duang Duean Yang Rai Dao Mek Fon Bon Fa Pha Lom Nao San Chai Chan Mai At Pitbang Khwamching Chak Huachai Ngao Ying Kwa Ngao Thammai Tong Pen Rao Thi On-ae Yang Ni Mi Mai Khae Khrai Sak Khon Yut Fon Lae Lom Thi Hom Kranam Yuen Yu Lamphang Nao Chon Chai Thaep Khat Dai Tae Mong Fa Muearai Cha Chao m Phukhon Makmai Roi Phan Thammai Man Tong Pen Chan Boi Khrang Mi Namta Yu Khang Kan Pen Phuean Yiaoya Yam Phukhon Lap Lai Yang Mi Nueng Siang Khramkhruan Chak Huachai Ngao Ying Kwa Ngao Thammai Tong Pen Rao Thi On-ae Yang Ni Mi Mai Khae Khrai Sak Khon Yut Fon Lae Lom Thi Hom Kranam Ok Pai Chak Chai Klai Klai Dai Ying Di r m