m เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น ปรักปรำฉันเป็นจำเลยของคุณ นี่หรือพ่อนักบุญ แท้จริงคุณคือคนป่า ไม่ขอคุกเข่าเฝ้าง้องอน แม้ใจขาดรอนขอตายดีกว่า ไม่ขอ ร้องใครให้กรุณา ไม่ขอเศร้าโศกา หรือบีบน้ำตาอ้อนวอนใครใคร เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ ไม่มีวันที่ฉันจะร้องไห้ ร่ำไรเพราะฉันมิใช่หญิงเจ้าน้ำตา กักขังฉันเถิดกักขังไป ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า อย่าขัง หัวใจให้ทรมาน ให้ฉันเศร้าโศกา เหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย m r m

m Chepkhaen Khueang Krot Thot Chan Yai Chan Tham Arai Hai Thoe Khueang Khun Prakpram Chan Pen Chamloei Khong Khun Ni Rue Pho Nakbun Thaeching Khun Khue Khon Pa Mai Kho Khukkhao Fao Ngo-ngon Mae Chai Khat Ron Kho Tai Di Kwa Mai Kho Rong Khrai Hai Karuna Mai Kho Sao Soka Rue Bipnamta Onwon Khrai Khrai Choen Khun Long Than Bancha Chon Som Ura Chon Sa Kae Chai Mai Mi Wanthi Chan Cha Ronghai Ramrai Phro Chan Michai Ying Chao Namta Kakkhang Chan Thoet Kakkhang Pai Khang Tua Ya Khang Huachai Di Kwa Ya Khang Huachai Hai Thoraman Hai Chan Sao Soka Mueanwa Chan Pen Chen Dang Chamloei m r m