m m เหลือเพียงดอกไม้ที่มันแห้งคาแจกัน เหลือเพียงคำหวานที่ยังค้างในจิตใจ ดอกไม้คำหวานยังอยู่ แต่คนให้มาหายไปที่ใด นานแค่ไหน ที่ไม่มีเธอ เหลือเพียงถนนที่เราเคยเดินด้วยกัน เหลือเพียงความฝันที่ยังได้ใกล้กับเธอ ไม่ถามก็ได้คำตอบ ว่าทำไมเธอนั้นถึงไม่มาเจอ มันชัดเจนกว่าอะไรทั้งนั้น ระยะห่างของคนหมดใจ คือระยะทำใจของคนถูกทิ้ง อยากให้ลืมก็จะลืม เมื่อใจเธอนั้นต้องการ ระยะห่างของคนหมดรัก หากยืดเยื้อคงเหลือแค่ความสงสาร ถูกบังคับให้เจ็บก็ต้องทนแม้ทรมาน ไม่ไหวก็ต้องไหว m เหลือเพียงแต่เพลงเพลงเดิมที่เธอชอบฟัง เหลือเพียงความหลังอยู่ในภาพที่เก็บไว้ ความรักเธอพูดจากปาก แต่พอไม่รักกลับเดินหายไป ก็ไม่เป็นไร เมื่อความหมายเหมือนกัน r m r m

m m Luea Phiang Dokmai Thi Man Haeng Kha Chaekan Luea Phiang Kham Wan Thi Yang Khang Nai Chitchai Dokmai Kham Wan Yang Yu Tae Khon Hai Ma Hai Pai Thi Dai Nan Khae Nai Thi Mai Mi Thoe Luea Phiang Thanon Thi Rao Khoei Doen Duai Kan Luea Phiang Khwam Fan Thi Yang Dai Klai Kap Thoe Mai Tham Kodai Khamtop Wa Thammai Thoe Nan Thueng Mai Ma Choe Man Chatchen Kwa Arai Thangnan Rayahang Khong Khon Mot Chai Khue Raya Tham Chai Khong Khon Thuk Thing Yak Hai Luem Ko Cha Luem Muea Chai Thoe Nan Tongkan Rayahang Khong Khon Mot Rak Hak Yuetyuea Khongluea Khae Khwam Songsan Thuk Bangkhap Hai Chep Ko Tong Thon Mae Thoraman Mai Wai Ko Tong Wai m Luea Phiangtae Phleng Phleng Doem Thi Thoe Chop Fang Luea Phiang Khwamlang Yu Nai Phap Thi Kep Wai Khwam Rak Thoe Phut Chak Pak Tae Pho Mai Rak Klap Doen Hai Pai Ko Mai Penrai Muea Khwammai Muean Kan r m r m