m m ข้ามันลูกทุ่ง ข้านอนมุ้งสี่สาย ผูกด้วยเชือกจูงควาย เอนกายแล้วสิ้นลำเค็ญ ไม่ต้องสนใจ มาดัดนิสัยข้าหรอกบานเย็น ข้ามันลูกทุ่งเอ็งก็คงเห็น ข้าเป็นแค่คนชาวนา ถ้าเอ็งมองข้า ว่าหัวข้าล้าสมัย สุดที่เอ็งทนได้ ตามใจเอ็งเถิดแก้วตา จะเปิ่นหรือเชย ข้าก็ยังเคยมุ้งแบบของข้า เอ็งอยากจะรักข้าก็ไม่ว่า เอ็งจะเกลียดข้าไม่ว่าสักน้อย ไอ้หนุ่มบางไหน มันใส่กางเกงหุ่นสวย ถ้าเอ็งชังกางเกงขาก๊วย คนสวยไม่ต้องมาคอย หากเจ้าบานเย็น คิดไปเด่น ในกรุงเลิศลอยอยากจะทิ้งข้าให้เศร้าหงอย ข้าจะไม่คอยขวางตา ข้ามันลูกทุ่ง ข้านอนมุ้งสี่หู ข้าพูดเอ็งมึงกู ฟังดูก็ตรงหนักหนา ข้าชอบไทยเดิม ข้าส่งข้าเสริมคำพูดบ้านข้า ข้าแต่งกับเอ็งเอ็งเป็นของข้า ใครเรียกภรรยา แต่ข้าเรียกเมีย m m m r m

m m Kha Man Lukthung Kha Non Mung Si Sai Phuk Duai Chueak Chung Khwai Enkai Laeo Sin Lamkhen Mai Tong Sonchai Ma Dat Nisai Kha Rok Banyen Kha Man Lukthung Eng Ko Khong Hen Kha Pen Khae Khon Chaona Tha Eng Mong Kha Wa Hua Kha Lasamai Sut Thi Eng Thon Dai Tamchai Eng Thoet Kaeota Cha Poen Rue Choei Kha Ko Yang Khoei Mung Baep Khong Kha Eng Yak Cha Rak Kha Ko Maiwa Eng Cha Kliat Kha Maiwa Sak Noi Ai Num Bang Nai Man Sai Kangkeng Hun Suai Tha Eng Chang Kangkeng Khakuai Khon Suai Mai Tong Ma Khoi Hak Chao Banyen Khit Pai Den Nai Krung Loet Loi Yak Cha Thing Kha Hai Sao Ngoi Kha Cha Mai Khoi Khwang Ta Kha Man Lukthung Kha Non Mung Si Hu Kha Phut Eng Mueng Ku Fangdu Ko Trong Nakna Kha Chop Thai Doem Kha Song Kha Soem Khamphut Ban Kha Kha Taeng Kap Eng Eng Pen Khong Kha Khrai Riak Phanya Tae Kha Riak Mia m m m r m