อยู่คนเดียวทุกครั้ง ต้องเปิดเพลงดังดัง เอาไว้คลายเหงา รู้สึกมันช่างว่างเปล่า เหลือเรา อยู่กับตัวเองทุกที ทุกที รู้สึกอย่างฉันไหม ว่าเราช่างเดียวดายในโลกใบนี้ รอบกายที่เห็นไม่มี สักคน ยิ่งทำให้ฉันร้อนรน ร้อนใจ เพราะอะไร บอกได้ไหม ทำไมฉันเป็นอย่างนี้ อีกแล้ว นี่ฉันต้องคิดถึงเธออีกแล้ว อีกแล้ว แค่นี้ก็ทนไม่ไหวหรือเรา โลกที่ไม่มีเธอ นั้นมันช่างว่างเปล่า เธอทำให้ฉันเข้าใจว่าความเหงา นั้นมันเป็นอย่างไร m รู้สึกอย่างฉันไหม ว่ามันช่างเดียวดายเมื่อเราห่างกัน เมื่อไรจะถึงวัน ได้เจอ เฝ้ารอให้ถึงวัน ได้พบเธอ คิดเสมอ อยากให้เธอมาอยู่ด้วยกันตอนนี้ r m r โลกที่ไม่มีเธอ นั้นมันช่างว่างเปล่า เธอทำให้ฉันเข้าใจว่าความเหงา นั้นรู้สึกอย่างไร นั้นมันเป็นอย่างไร

Yu Khon Diao Thuk Khrang Tong Poet Phleng Dang Dang Ao Wai Khlai Ngao Rusuek Man Chang Wangplao Luea Rao Yu Kap Tua-eng Thukthi Thukthi Rusuek Yang Chan Mai Wa Rao Chang Diaodai Nai Lok Bai Ni Rop Kai Thi Hen Mai Mi Sak Khon Ying Thamhai Chan Ronron Ron Chai Phro Arai Bok Dai Mai Thammai Chan Pen Yang Ni Ik Laeo Ni Chan Tong Khitthueng Thoe Ik Laeo Ik Laeo Khaeni Ko Thon Mai Wai Rue Rao Lok Thi Mai Mi Thoe Nan Man Chang Wangplao Thoe Thamhai Chan Khaochai Wakhwam Ngao Nan Man Pen Yangrai m Rusuek Yang Chan Mai Wa Man Chang Diaodai Muea Rao Hang Kan Muearai Cha Thueng Wan Dai Choe Fao Ro Hai Thueng Wan Dai Phop Thoe Khit Samoe Yak Hai Thoe Ma Yu Duai Kan Tonni r m r Lok Thi Mai Mi Thoe Nan Man Chang Wangplao Thoe Thamhai Chan Khaochai Wakhwam Ngao Nan Rusuek Yangrai Nan Man Pen Yangrai