m คืนที่มีร่างกายไร้วิญญาณ กลางผู้คนมากมายใต้แสงไฟ นั่งมองเขาไปยิ่งสะท้อนใจให้เจ็บและเหงา ก็เป็นเพราะเรา เพราะใจของเราจะโทษใคร แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนัก เหมือนไม่เหลือใคร มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอ หนีหน้าฉันไป สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงาเหงา กับใจร้าวร้าว นั่งเป็นเพื่อนดื่ม เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำให้เสียเธอไป m ฟังเสียงเพลงเล่นกล่อมให้รื่นเริง ใครก็ดูร่าเริงกับเสียงเพลง เว้นเพียงที่เดียวเว้นเพียงผู้เดียวที่ดูเฉยเฉย เพราะเจ็บเหลือเกิน เศร้าใจเหลือเกิน ที่พลาดไป r ก็อยากแก้ไขมัน แต่ไม่รู้ทำไง ยังอยากให้เหมือนเดิมมีเธอใกล้กัน m r มันผิดพลั้ง ที่ฉัน พูดความในใจ

m Khuen Thi Mi Rangkai Rai Winyan Klang Phukhon Makmai Tai Saengfai Nang Mong Khao Pai Ying Sathonchai Hai Chep Lae Ngao Ko Pen Phro Rao Phro Chai Khong Rao Cha Thot Khrai Khae Poet-ok Pai Wa Rak Ko Chep Ying Nak Muean Mai Luea Khrai Man Chop Trong Kham Wa Rak Thi Thamhai Thoe Ni Na Chan Pai Sutthai Ko Mi Tae Khuen Ngao Ngao Kap Chai Rao Rao Nang Pen Phuean Duem Phuea Luem Khwamphit Phlang Thi Thamhai Sia Thoe Pai m Fang Siang Phleng Len Klom Hai Ruenroeng Khrai Ko Du Raroeng Kap Siang Phleng Wen Phiang Thi Diao Wen Phiang Phu Diao Thi Du Choei Choei Phro Chep Lueakoen Sao Chai Lueakoen Thi Phlat Pai r Ko Yak Kaekhai Man Tae Mai Ru Tham Ngai Yang Yak Hai Mueandoem Mi Thoe Klai Kan m r Man Phit Phlang Thi Chan Phut Khwam Nai Chai