m ฟ้ามืดลงแค่ไหน ตะวันลาไปเมื่อไร ร้อนหนาวเท่าไหร่ แต่ฉันยังคงอยู่ตรงนี้ อยู่อย่างคนไร้วิญญาณ หลับตาไม่ลงสักที จากวันที่เธอทิ้งไป ยังลืมไม่ลง มันเหงาเหลือเกิน มันเหงาเหลือเกิน ไม่มีใคร สักคนจะมาเข้าใจ ลางเลือนเหลือเกิน มองไม่เห็นใคร ไขว่คว้าไปเท่าไร ก็เจอแต่ความว่างเปล่า ใครจะผ่านเข้ามา กี่คนที่มาทักทาย ทั้งถามและห่วง ว่าฉันจะทนอย่างไรไหว ก็ยังไม่รู้ ไม่มีเธอ จะทำอะไรต่อไป เมื่อเธอไม่เคยเข้าใจ ว่าต้องเหงาเพียงใดอยู่อย่างนี้ r คนเดียวที่ฉันรออยู่ คอยมาแสนเนินนาน แม้ต้องร้าวราน ฉันยังอยู่ตรงนี้ ไม่เปิดหัวใจให้ ใครเข้ามาแทนที่ เธอคนเดียวที่มี เธอคือชีวิต m ไม่เปิดหัวใจให้ ใครเข้ามาแทนที่ เธอคนเดียวที่มี เธอคือชีวิต r

m Fa Muet Long Khae Nai Tawan La Pai Muearai Ron Nao Thaorai Tae Chan Yangkhong Yu Trongni Yu Yang Khon Rai Winyan Lapta Mai Long Sak Thi Chak Wanthi Thoe Thing Pai Yang Luem Mai Long Man Ngao Lueakoen Man Ngao Lueakoen Mai Mi Khrai Sak Khon Cha Ma Khaochai Lang Luean Lueakoen Mong Mai Hen Khrai Khwaikhwa Pai Thaorai Ko Choe Tae Khwam Wangplao Khrai Cha Phan Khao Ma Ki Khon Thima Thakthai Thang Tham Lae Huang Wa Chan Cha Thon Yangrai Wai Ko Yang Mai Ru Mai Mi Thoe Cha Tham Arai Topai Muea Thoe Mai Khoei Khaochai Wa Tong Ngao Phiangdai Yu Yang Ni r Khon Diao Thi Chan Ro Yu Khoi Ma Saen Noen Nan Mae Tong Raoran Chan Yang Yu Trongni Mai Poet Huachai Hai Khrai Khao Ma Thaenthi Thoe Khon Diao Thi Mi Thoe Khue Chiwit m Mai Poet Huachai Hai Khrai Khao Ma Thaenthi Thoe Khon Diao Thi Mi Thoe Khue Chiwit r