m แต่ก่อนทุกครั้งทีไร ได้อ่านได้เห็นในบทกวี แค่อ่านแล้วทิ้งมันไป ไม่เคยไยดีไม่ซึ้งไม่ชวนฝัน ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า คือความรักที่กลายเป็นความเศร้า อ่านไปก็งั้นงั้น เรื่องราวที่ซ้ำซ้ำ อ่านไปยังขำ ซ้ำเติมเรื่องเก่า ต้องมีคนสมหวัง ต้องมีคนชอกช้ำ ไม่จำ ไม่ซึ้ง ไม่เกี่ยว กับเรา จนวันที่เขาลืมเรา จู่จู่ความเหงาก็เกิดมี กลับเกิดลึกซึ้งในบทกวี ได้อ่านอีกทีน้ำตาจะไหล r อ่านไปอย่างช้าช้า เรื่องราวคนช้ำช้ำ แต่มันไม่ขำ เพราะเป็นตัวเรา ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองสักครั้ง กับความผิดหวัง ต้องเจ็บต้องเหงา เก็บความหมายทุกตอน เก็บอักษรทุกตัว อยู่ในหัวใจเราเข้าไปข้างใน ให้มันช้ำไปอีก ให้มันช้ำเข้าไป ให้มันสาแก่ใจ ให้ช้ำกว่านี้ m r อ่านไปอย่างช้าช้า รักมันช้ำช้ำ แต่มันไม่ขำ เพราะเป็นตัวเรา ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองสักครั้ง กับความผิดหวัง ต้องเจ็บต้องเหงา m ต้องเจ็บต้องช้ำเป็นอย่างตัวเรา

m Taekon Thuk Khrang Thi Rai Dai An Dai Hen Nai Bot Kawi Khae An Laeo Thing Man Pai Mai Khoei Yaidi Mai Sueng Mai Chuan Fan Chaikhwam Nan Ko Mi Tae Rueang Kao Khue Khwam Rak Thi Klaipen Khwam Sao An Pai Ko Ngan Ngan Rueangrao Thi Sam Sam An Pai Yang Kham Samtoem Rueang Kao Tong Mi Khon Somwang Tong Mi Khon Chokcham Mai Cham Mai Sueng Mai Kiao Kap Rao Chon Wanthi Khao Luem Rao Chu Chu Khwam Ngao Ko Koet Mi Klap Koet Lueksueng Nai Bot Kawi Dai An Ik Thi Namta Cha Lai r An Pai Yang Cha Cha Rueangrao Khon Cham Cham Tae Man Mai Kham Phro Pen Tuarao Mai Khoei Cha Nuek Fan Cha Choe Eng Sak Khrang Kap Khwam Phitwang Tong Chep Tong Ngao Kepkhwam Mai Thuk Ton Kep Akson Thuk Tua Yu Nai Huachai Rao Khao Pai Khangnai Hai Man Cham Pai Ik Hai Man Cham Khao Pai Hai Man Sa Kae Chai Hai Cham Kwa Ni m r An Pai Yang Cha Cha Rak Man Cham Cham Tae Man Mai Kham Phro Pen Tuarao Mai Khoei Cha Nuek Fan Cha Choe Eng Sak Khrang Kap Khwam Phitwang Tong Chep Tong Ngao m Tong Chep Tong Cham Pen Yang Tuarao