m แล้วก็เป็นอย่างนี้ รักที่คิดว่าต้องดี สุดท้ายมันก็ช้ำใจ ก็พอจะรู้ว่าควรจะต้องห้ามใจ แต่จะทำเช่นไร กลับได้เจอแต่ภาพวันเก่า มีใครบ้างคนเคยนิยามเอาไว้ ว่าความรักเป็นเหตุทำให้คนเมา เมื่อเรานั้นรักใครสติ มันก็ดูคล้ายจะบางเบา ก็อาจเป็นเพราะฉัน นั้นคงยังเมารัก จึงลืมว่าฉันนั้นควรหักห้ามใจ ก็เมื่อมันคิดถึงเธอคงต้องปล่อยไป ก็จะให้ทำอย่างไร ก็หัวใจฉันยังไม่สร่าง m แล้วเมาแล้วก็หาย แต่ว่าการที่คิดถึงใคร นั้นมันทรมาน ยังอยากจะพบอยากที่จะพูดคุย อยากที่จะรับฟัง อยากสัมผัสเธอเหมือนวันเก่า r m m r แต่คงต้องมีสักวัน ที่หัวใจฉันมันจะสร่าง

m Laeoko Pen Yang Ni Rak Thi Khit Wa Tong Di Sutthai Man Ko Chamchai Ko Pho Cha Ru Wa Khuan Cha Tong Ham Chai Tae Cha Tham Chenrai Klap Dai Choe Tae Phap Wan Kao Mi Khrai Bang Khon Khoei Niyam Ao Wai Wakhwam Rak Pen Het Thamhai Khon Mao Muea Rao Nan Rak Khrai Sati Man Ko Du Khlai Cha Bangbao Ko At Pen Phro Chan Nan Khong Yang Mao Rak Chueng Luem Wa Channan Khuan Hakham Chai Ko Muea Man Khitthueng Thoe Khong Tong Ploi Pai Ko Cha Hai Tham Yangrai Ko Huachai Chan Yang Mai Sang m Laeo Mao Laeoko Hai Taewa Kan Thi Khitthueng Khrai Nan Man Thoraman Yang Yak Cha Phop Yak Thi Cha Phutkhui Yak Thi Cha Rap Fang Yak Samphat Thoe Muean Wan Kao r m m r Tae Khong Tong Mi Sak Wan Thi Huachai Chan Man Cha Sang