m พอจะมาก็รีบขับไปรับ ชวนดูหนังกินข้าวกลางวัน และต้องมีดอกไม้ส่งตรงถึงทุกวัน เมื่อเวลา ที่เลยผ่าน ดอกไม้ที่มีก็จืดจาง ร่วงลงไป หมดความหวานที่เราเคยซึ้ง ถึงมีเงินเป็นหมื่นล้าน คงไม่พอจะย้อนความรักคืนมา ถ้าหากหมดแล้วก็คงต้องลา แล้วก็คงต้องลา ทิ้งให้คนหนึ่งคนมีน้ำตา ต้องมีเงินแค่ไหน ที่พอจะซื้อเอาความจริงใจ มันหมดความหมายก็คงต้องไป แล้วก็คงต้องไป ถึงจะทรมาณแค่ไหน เงินที่มีไม่เคยจะพอใช้ ที่จ่ายไปก็รักจริงจริง วันเกิดเธอบ่นว่าอยากได้กระเป๋าดัง เมื่อเวลาที่เลยผ่าน กระเป๋าใบเดิมหมดความหมาย ร่วงลงไป หมดความหวานที่เราเคยซึ้ง r m r m

m Pho Cha Ma Ko Rip Khap Pai Rap Chuan Du Nang Kin Khao Klangwan Lae Tong Mi Dokmai Song Trong Thueng Thuk Wan Muea Wela Thi Loei Phan Dokmai Thi Mi Ko Chuetchang Ruang Long Pai Mot Khwam Wan Thi Rao Khoei Sueng Thueng Mi Ngoen Pen Muen Lan Khong Mai Pho Cha Yon Khwam Rak Khuen Ma Thahak Mot Laeoko Khong Tong La Laeoko Khong Tong La Thing Hai Khon Nueng Khon Mi Namta Tong Mi Ngoen Khae Nai Thi Pho Cha Sue Ao Khwamchingchai Man Mot Khwammai Ko Khong Tong Pai Laeoko Khong Tong Pai Thueng Cha Thon Man Khae Nai Ngoen Thi Mi Mai Khoei Cha Phochai Thi Chai Pai Ko Rak Ching Ching Wan Koet Thoe Bon Wa Yak Dai Krapao Dang Muea Wela Thi Loei Phan Krapao Bai Doem Mot Khwammai Ruang Long Pai Mot Khwam Wan Thi Rao Khoei Sueng r m r m