เหม่อมองนาฬิกา ก็ไม่รู้เวลาผ่านไปเท่าไร นี่ฉันไม่มีเธออีกแล้วใช่ไหม วันที่เราเคยคู่กัน มันจบไปตั้งแสนนาน อีกครั้งที่ละเมอเอื้อมมือคว้าไป และเมื่อพบว่าไม่มีเธอข้างกาย ก็ยิ่งย้ำว่าเธอน่ะจากไปแล้ว แล้วน้ำตาก็เริ่มเอ่อ ก็มันคิดถึงเธอ อยากขอร้องให้เธอกลับมาหา มันยังลืมไม่ได้ ก็บอกเธอเลยไม่เคยรับได้ จะผ่านเวลาไปนานเท่าไรยังจำภาพเธอ เธอยังจำได้ไหม ที่เคยบอกฉันจะไม่ทิ้งกันไม่จากไป สุดท้ายฉันต้องเดียวดายอยู่ในห้องเดิม m r มันยังลืมไม่ลง ก็บอกเธอเลยว่าคงไม่ลืม ภาพเก่าที่เราอยู่ด้วยกันทุกคืน ยังชัดเจน ที่ทำเป็นเข้าใจมันก็เป็นเพียงภายนอกเท่านั้น ข้างในยังหวั่นไหว สุดท้ายก็เดียวดายอยู่ในห้องเดิม ดูรู้แล้วว่าเธอไม่กลับมาหา คิดถึงจะตายยังไงเธอก็ไม่กลับมาแล้ว ต้องทนอยู่ ต้องทนได้ m

Moe Mong Nalika Ko Mai Ru Wela Phan Pai Thaorai Ni Chan Mai Mi Thoe Ik Laeo Chai Mai Wanthi Rao Khoei Khu Kan Man Chop Pai Tang Saen Nan Ik Khrang Thi Lamoe Ueam Mue Khwa Pai Lae Muea Phop Wa Mai Mi Thoe Khang Kai Ko Ying Yam Wa Thoe Na Chak Pai Laeo Laeo Namta Ko Roem Oe Ko Man Khitthueng Thoe Yak Khorong Hai Thoe Klap Ma Ha Man Yang Luem Mai Dai Ko Bok Thoe Loei Mai Khoei Rap Dai Cha Phan Wela Pai Nan Thaorai Yang Cham Phap Thoe Thoe Yang Cham Dai Mai Thi Khoei Bok Chan Cha Mai Thing Kan Mai Chak Pai Sutthai Chan Tong Diaodai Yu Nai Hong Doem m r Man Yang Luem Mai Long Ko Bok Thoe Loei Wa Khong Mai Luem Phap Kao Thi Rao Yu Duai Kan Thuk Khuen Yang Chatchen Thi Thampen Khaochai Man Ko Pen Phiang Phainok Thaonan Khangnai Yang Wanwai Sutthai Ko Diaodai Yu Nai Hong Doem Du Ru Laeo Wa Thoe Mai Klap Ma Ha Khitthueng Cha Tai Yangngai Thoe Ko Mai Klap Ma Laeo Tong Thon Yu Tong Thon Dai m